ซีรีย์ในดวงใจ

เชื่อว่าหลายๆคน ในหลายๆบ้าน ตอนนี้ติดซีรีย์กันเป็นแถวเป็นแนว ยิ่งแนวเกาหลีๆ ยิ่งติดกันหนึบหนับ ใช่มั๊ยล่า??

เราเองก็ใช่เล่น เพราะเวลาที่ว่างแล้วต้องอยู่คนเดียวเป็นเหตุ เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ ดูแค่ตอนที่มีเวลาดู ไม่ได้สรรหาจะเอามาดู แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นอีกต่อไปแล้วนี่สิ

เพราะว่า ตอนนี้เราต้องสรรหาไปสั่งซื้อซีรีย์เรื่องดังๆ มาจากร้านอัดซึ่งได้รายชื่อจากเวบโฆษณาต่างๆ ซึ่งเสี่ยงกับการโดนหลอกให้โอนเงินไปเฉยๆแล้วไม่ส่งหนังมาให้ แต่เราอาศัยลูกจิก ตามตลอด แค่สองวันหลังจากโอนตังค์ไป เราจึงได้หนังมาดู 24 แผ่น เต็มอิ่ม ฮ่า...

ที่บอกว่า 24 แผ่นเนี่ย ขออธิบายแนวก่อน เพราะว่าไม่ได้บ้าแต่เกาหลีเหมือนชาวบ้านเขา ความจริงเราชอบซีรีย์ฝรั่งมากกว่า เหตุผลเพราะเวลาดูหนังต่างภาษา ไม่ชอบฟังคนไทยพากษ์เสียง เขาก็พากษ์สนุกดีหรอกนะ แต่อยากได้อรรถรสมากกว่าอ่ะ เลยนิยมภาษาที่เราคุ้นก่อน ก็ต้องเป็นภาษาอังกฤษสิเนอะ

และเรื่องที่อยากดูๆๆๆๆๆๆๆ รอคอยด้วยใจจดจ่อสุดๆๆๆๆ จะหนีเรื่องนี้ไปไม่ได้ HEROES ใครรู้จักยกมือขึ้น!!!

ไม่เป็นไร คร่าวๆก็ตามชื่อเรื่องแหละ เพราะเขาจะขนบรรดามนุษย์พิเศษมาแสดงความสามารถที่ไม่เหมือนกันเลยซักคนให้เราดู แต่ความน่าสนใจมันอยู่ที่พวกเขาก็เป็นมนุษย์ธรรมดาๆเหมือนเราเนี่ยแหละ เกือบทุกคนไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าตัวเองมีความพิเศษจนกว่าจะโต อีกอย่าง พวกเขาไม่ได้เป็น ซูเปอร์ฮีโร่ ดังนั้น อย่าคิดไปถึงว่าจะต้องแปลงร่างได้ ไม่ใช่ขนาดน้าน

เรื่องราวมันสนุกตรงที่การเป็นมนุษย์ธรรมดาแต่มีความพิเศษของพวกเขาเนี่ยแหละ มันทำให้พวกเขาต้องต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองและคนอื่น เช่น โลภ โกรธ หลง บ้าอำนาจ รัก และอื่นๆอีกมากมาย โอ๊ย..สารยายไม่หมด รู้แต่เพียง มันส์พะยะค่า ...

ยังมีอีกเรื่อง ซึ่งให้เป็นอันดับสอง รอดูฮีโร่หมดก่อนเพราะตอนนี้ซื้อมาแค่สองซีซั่นเท่านั้น รอซีซั่นสามเรียบร้อยค่อยซื้อมาเพิ่ม อีกเรื่องที่ว่า คือ Prison Break เนี่ยก็มันส์ พระเอกเท่ห์ค่อดๆๆ ฮี่ ...

พอเพื่อนเราอีกคน รู้ข่าวว่าเราติดหนังซีรีย์เหมือนกัน คราวนี้มันดีใจใหญ่ ขนซีรีย์เกาหลีที่มันดูแล้วเป็นกอง มาให้เราดูเพิ่มอีก เอ้า..เอากันๆ ดูกันให้ตาแฉะ ตาเยิ้ม ไปเร้ย ... เย้ !!!

ใครมีซีรีย์ในดวงใจเรื่องอะไรมั่งอ่า???

ร้อนแล้วจ้า

กำลังมีความสุขอยู่กับอากาศเย็นๆ ซึ่งไม่ค่อยมีมาบ่อยตอนต้นปี ยังไม่ทันไร ยังไม่พ้นเดือนกุมภาเลย ความร้อนมาเยือนซะแว้ววว!!!

มาคราวนี้ไม่ได้มาแบบเล็กน้อย ลมร้อนเพิ่งพัดมาแค่อาทิตย์กว่า เล่นไปซะ 38 องศาเซนเซียสโน่น โอ้ว..แม่จ้าว จะร้อนไปถึงไหนกันเนี่ย ไม่อยากจินตนาการว่าเดือนเมษามันจะร้อนได้ใจไปไหนต่อไหนกันว้อย

ในขณะที่อีกซีกโลกหนึ่ง บ้านเพื่อนเราที่เยอรมัน แป้งยังบ่นอยู่แหงมๆว่า หิมะแมร่งก้อตกเอา ตกเอา เออ..ดูเขาดิ โลกนี้มันลำเอียงกันเห็นๆเลยนะ จะเอาให้มันใกล้เคียงกันหน่อยก้อไม่ได้ อย่างน้อยๆ เอาให้ที่นี่ซัก 25 องศาก็พอ แหมๆๆๆๆ

ยิ่งอากาศร้อนๆ ยิ่งทำให้เรานอนไม่หลับเข้าไปใหญ่ ก่อนหน้านี้ก็ประสบปัญหาการนอนไม่ได้มาระยะหนึ่งแล้ว ด้วยสาเหตุหลายประการ อาทิ..

- ยุงตัวร้ายๆๆๆๆๆๆ บินวนเวียน เที่ยวไล่กัดๆๆๆๆจนหน้าตาขาแข้งบวมปูดอยู่บ่อยๆ
- เจ้ากาเฟ่ตัวแสบๆๆๆๆ วิ่งๆๆๆๆๆๆ กระโดดท้างคืน ไม่ได้หยุดได้หย่อน แถมยังร้องโหยหวนประสานเสียงกับเจ้าก๋องก๋อยอีกต่างหากในบางคืน มีอีกแน่ะ .. บางคืนหนักหน่อย ก็กระโดดขึ้นมาเล่นแขน เล่นขาแม่มัน เห่อ..

อย่างงี้จะไม่ให้อิช้านบ่นยังไงไหว คุณขรา ...

สมาชิกใหม่

ณ บัดนี้ ได้เวลาเปิดตัวดาราหน้าใหม่แห่งบ้านสีเขียวของเราแร้ว แต่น แตน แต๊นนนนนน......

ทั่นผู้มีอุปการะคุณ ขอเชิญพบกับ เด็กชายกาเฟ่ ได้เรยค้าบบบ...


รูปนี้ถ่ายวันที่สองหลังจากที่ไปรับมาเรย น้องกาเฟ่เพิ่งจะสองเดือนย่างสามเดือนเอง ตัวยังเล็กจ้อยร้อยอยู่ ที่มาของกาเฟ่ก็คือเราไปด้อมๆมองๆหาเอาในเวบพันทิพย์ มีแมวหาบ้านเยอะแยะในนั้น อยากจะรับมาเลี้ยงหมดทุกตัวเรย แต่ไม่มีที่จะให้อยู่เหมือนกัน มองไปมองมา ก็ไปเจอสมาชิกกลุ่มนี้ เขามีพี่น้องอยู่ 5 ตัว ตอนแรกก็ไม่รู้จะเลือกตัวไหนหรอกนะ ลองไปเจอตัวเป็นๆก่อนแล้วกัน ใครสนใจอยากมาอยู่ด้วย จะได้รู้กันเองล่ะ


วันอังคารที่ 27 มกราคม หลังจากขับรถกลับมาจากโคราช แวะไปทำงาน เสร็จตอนเย็นก็ยังมีแรงขับไปดูตัวกาเฟถึงที่บ้านแถวท่าพระ ฝั่งธนฯโน่น บ้านนั้นมีแมวอยู่เยอะมาก คุณยายที่เลี้ยงแมวก็ท่าทางรักพวกมันทุกตัว เสียแต่ยายแก่แล้ว ไม่ค่อยมีแรงเลี้ยงเท่าไหร่ จึงอยากให้ได้ไปอยู่กับคนที่มีแรงมากกว่า

พอไปถึง ยังไม่ทันไร เจ้าตัวเนี้ย ก็เดินมาพันแข้งพันขา ร้องเมี้ยวๆๆๆ อยู่ใกล้ๆตลอด ทำท่าทำทางเหมือนอยากจะมาด้วย ยายก็บอกสงสัยมันได้กลิ่นแมวด้วยกันแหละ เราก็ลองพยายามเลือกแล้วเลือกอีก ดูซิว่าตัวอื่นๆมันอยากจะมาด้วยมั๊ย ก็มีอีกตัวนะที่อยากจะมาด้วย แต่ว่าเจ้ากาเฟ่เนี่ยไม่ยอมไปไหนเรย จึงตัดใจหอบมันมาตัวเดียว เพราะคิดสะระตี่แร้ว ขืนเลี้ยงลูกแมวทีเดียวสองตัว ไม่ได้หลับได้นอนแน่ แม่ด่าเช็ดอีกต่างหาก ดูสิ .. วันแรกๆ ยังนั่งจ๋องอยู่เรย ไม่ค่อยคึกเท่าไหร่ ตอนใส่กล่องมาในรถยังคิดเรยว่า ตายไปแร้วหรือป่าวฟระ? เงียบมากกกกก....

ไหนได้...พออยู่ได้เกินสามวันแค่นั้นแหละ คุณเทอเล่นเอาเราไม่ได้หลับได้นอนเรย นี่ขนาดตัวเดียวนะ ยังซนได้จัยขนาดนี้เรยอ่ะ สามวันแรก ก็เล่นเอาเหนื่อยและเหม็นสลบไปเหมือนกัน เขายังไม่รู้จักมารยาทอ่ะ ต้องให้พี่ก๋อยสอนซะแว้ว ว่าต้องเข้าห้องน้ำยังไง แต่เจ้าพี่ก๋อยก็หยิ่งเหลือเกินนะ เชิดใส่ค่ะ..ชิชิ

ต้องซักผ้าปูที่นอน ผ้านวม หลายผืนเชียว สุดท้ายหาวิธีได้ จับใส่ห้องน้ำซะเรย ตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยไว้ใจ ถึงแม้จะอยู่มาแล้ว 2 อาทิตย์(ครบพุ่งนี้) ยังต้องจับใส่ห้องน้ำอยุ่ช่วงเช้ามืด ทำให้เราต้องตื่นมาตอนกลางคืนเป็นระยะๆก็เพราะแบบนี้แหละ เหมือนมีลูกเล็กเรยอ่ะ

เออ..วันนี้บังเอิญเหลือบไปเห็นรอยสักรูปแมวที่ไหล่ซ้ายของตัวเอง อดแปลกใจไม่ได้ ก็ดูยังไงมันก็เป็นเจ้ากาเฟ่ตัวนี้นี่หว่า??? แปลกดีเหมือนกันเนอะ รูปร่างท่าทาง สีขาวกับสีกาแฟเข้มนั่น เหมือนกันเด๊ะๆ แต่ว่ารอยสักนั่น เราสักไว้ตั้งแต่เมื่อ 10 ปีที่แล้วแล้วล่ะ

ลักษณะของกาเฟ่ ไม่ใช่แมวไร้เดียงสา น่ารัก น่อมแน้มเรยนะ ขอบอก ออกจะฉลาด ปราดเปรียว ดื้อรั้นสุดๆ แต่ก็รักเจ้าของสุดๆเหมือนกัน เราว่าน่าจะสอนได้เพราะความฉลาดของมันเนี่ยแหละ ขึ้นอยู่กับว่าต้องรีบสอนซะตั้งแต่ตอนนี้ และพัฒนาการก็ดีขึ้นแล้วจริงๆด้วย รู้จักเข้าห้องน้ำไปฉี่ในตระกร้าแมวเรียบร้อยแล้วด้วย ไม่ต้องจับใส่ ตอนอึก็อึในตระกร้าเหมือนกัน แต่ยังไม่ค่อยแน่ใจว่า ถ้าไม่ปิดประตูห้องน้ำ มันจะอึในนั้นมั๊ย? อันนี้ต้องพิสูจน์ต่อปาย

ดูหูสิ! หูตั้งยาว ขาแข้งก็ยาวเพรียว ดูๆไปเหมือนแมวอียิปเรยอ่ะ เราคงเคยทำบุญด้วยกันมาเนอะ กาเฟ่ ไม่งั้นคงไม่ได้มาอยู่ด้วยกันหรอก

แต่..เด่วก่อนนะ ... ยังไม่ได้จับไปฉีดวัคซีนเรย จับอาบน้ำไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแล้วครั้งหนึ่ง ค่อยยังชั่วขึ้น แต่ด้วยความซน คุณเทอก็ไปมุดหาฝุ่นติดตัวกลับมาได้ทุกวันอีกแหละ เอาไว้ไม่เกินเดือนนี้ ต้องได้ไปโดนเข็มจิ้มตูดแน่ๆ กาเฟ่เอ๋ย...

อ้วนเร็วมากเรยนะ เนี่ยขนาดเพิ่งจะ 2 อาทิตย์เอง อวบได้ขนาดนี้แล้ว ลองเทียบกับสามรูปแรกสิ ฮ่า..อย่างงี้อีกสองเดือน จะจำกาเฟ่กันได้มั๊ยคับ? ทั่นผู้ชม ...


แล้วป๋มจะกลับมาโชว์ตัวใหม่ ในเร็ววันนี้ค้าบบบบ....

หวัดดีน้าๆ ป้าๆ ที่เข้ามาชมด้วยค้าบบบบบบ.....

ตรุษจีนโคราช

เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งสีแดง เริ่มต้นกันด้วยวันตรุษจีนที่มีแต่สีแดงๆๆๆๆ กันเร้ย!

วันตรุษจีนปี 2009 ตรงกับวันที่ 26 มกราคมนะจ๊ะ ยังไม่เดือนกุมภาพันธ์หรอก แต่ก็ครือๆกันเพราะมันเลื่อนมาเรื่อยๆ ที่สำคัญ! ตรุษจีนปีนี้ดันเป็นวันสุริยคราสอีก คนถือเคล็คอย่างเราต้องเชื่อตามหมอลักษณ์ซักหน่อย ให้เอาเงินใส่กระเป๋าไว้อย่าดึงออกทั้งวัน ดูซิ! ปีนี้จะมีเงินไหลเข้าเป็นเทน้ำเทท่ามั๊ย? อะหุ อะหุ

จากที่ห่างเหินน้องกีกี้ไปนาน ไม่ค่อยได้ลูบๆคลำพวงมาลัยน้องเขา เลยคิดถึงการขับขึ่น้องขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ อีกทั้งกลับมาจากเยอรมันคราวนี้ หอบชอคโกแลตของฝากมาให้น้องนางบ้านนา นามเบบี้แห่งเมืองย่าโมมากมาย จำต้องรีบเร่งจับพวงมาลัยน้องกีกี้ ห้อตะบึงไปให้ทันใด (เอ่อ..มานชักจะไปไหนกันแร้วนั่น..ลิเกอ่ะป่าวเนี่ย??)

นัดกับน้องเบบี้สุดสวยเป็นมั่น เจอกันบ่ายวันจันทร์ที่ 26 ชัวร์ป้าบ! ออกจากกรุงเทพ 10โมงเช้าเด๊ะๆ ห้อไปแค่ 2 ชม.กว่าๆ ได้ไปนั่งกินส้มตำ ต้มแซ่บ ซุปหน่อไม้ กะหนมจีนที่โคราชด้วยกันแระ อิ่มแปร้เรยมื้อเที่ยง

เสร็จแล้วก็ขับสำรวจเส้นทางกันซะหน่อย ก่อนออกมาเริงราตรีกันคืนนี้ เห็นว่าที่ตัวเมืองโคราชลานย่าโมเขาจัดงานใหญ่ยักษ์ ตอนบ่ายสามออกมาดูเห็นกำลังเตรียมงานกัน ท่าทางคึกคักแฮะ อะหุ อะหุ เจอกานคืนนี้ ขอกลับบ้านนอนพักเอาแรงซักงีบก่อน ไม่ไหว ช่วงนี้ไม่ค่อยได้หลับได้นอนเรย ไม่รู้ทำไรอยู่บ้าน เห่อ..(แชท? เล่นเกมส์?)

นอนกำลังเป็นสุขเรย 6 โมงเย็นซะแระ น้องสาวรีบมาปลุกกลัวคุณพี่จะหลับไม่ตื่น ออกไปรับน้องจีจี้ที่หน้ารร.เพราะจะได้เอาไปเดินเล่นด้วยกันเลย มีจี้ก็ดีนะ ไม่เงียบ คุยตลอดทาง กินไม่หยุดอีกต่างหาก เอิ๊กๆๆๆ

จากนั้นก็มุ่งหน้าตรงไปยังลานจัดงาน ปรากฏว่าภาพที่เห็นคือฝูงมหาชนที่หลั่งไหลมาเดินดูงานกัน โอ้ว..แม่จ้าว เยอะแยะมากมายอะไรจะปานน้านนน..ท่ามกลางผู้คนเบียดเสียดยัดเยียด เราก็แฝงตัวเอารถเข้าไปจอดกันได้มุมหนึ่ง แล้วตั้งหน้าเรียงแถวเดินๆๆๆๆๆ กินๆๆๆๆ กันทันใด

ภารกิจหลักๆมีสามอย่าง คือ เดินดูๆๆ กินๆๆๆ แล้วก็ถ่ายรูปๆๆๆ ซึ่งอันหลังไม่ค่อยเน้นเพราะกล้องเรามันธรรมดา แต่ของคุณน้องนี่สิ ใช้กล้องไฮโซนะ แต่ภาพออกมาเบลอหมดทุกภาพค่ะ 555+ ไม่รู้จะว่ายังไงดีเหมือนกันนา เรยเอามาลงแค่ 5 รูปพอเป็นพิธี ฮี่ๆ

ขอบคุณบ้านคุณน้องและห้องนอนใหม่ที่แสนสบายจังเรย ทำให้คุณพี่นอนหลับได้อย่างสนิทเป็นครั้งแรกในรอบปี(2009) ว้า..อย่างนี้อยากกลับไปนอนบ่อยๆจัง งุงิ ...

ตื่นมาตอนเช้าวันอังคาร อาบน้ำแต่งตัวออกไปทำงานกัน โดยที่เราไม่ลืมไปแวะกินกาแฟโบราณมั่กๆ กับข้าวมันไก่ร้านดั้งเดิมในตัวเมือง หร่อยสุดยอด!!

ส่งน้องเบบี้ที่บ้านเด็กๆแล้ว หวัดดีม่าม๊าทีเดียวเอง จากนั้นเราก็ห้อน้องกีกี้กลับกุงเตบมาทำงานต่อ ถึงที่ทำงาน ยังไม่บ่ายโมงเรยอ่ะ เออ..โลกนี้มันแคบเนอะ ไปไหนมาไหน แค่กระพริบตาเอง แว๊บ..!!