กว่าจะผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความเศร้านั้นมาได้ เราต้องเสียน้ำตาไปไม่รู้เท่าไหร่ ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ยังคงติดตาคาใจเราคนไทย โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯมาจนถึงวันนี้
เริ่มตั้งแต่ทักษิณโดนศาลตัดสินให้ยึดทรัพย์ 76,000 ล้านบาท เมื่อปลายเดือนกุมภาพันธ์ 2553 กลุ่มสมุนโจรเสื้อแดง ที่สมัครใจเรียกตัวเองว่า ไพร่แดง ก็รวบรวมทั้งซ่องโจรและชาวไร่ชาวนาตาสีตาสาที่ไม่รู้ความทั้งหลาย สนตะพายกันเข้ามายึดพื้นที่ใช้เวทีเสื้อแดงทำลายเมือง เริ่มตั้งแต่สะพานผ่านฟ้า ยังไม่หนำใจพอเพราะคนกรุงเทพฯและธุรกิจยังดำเนินต่อไปได้ จึงย้ายมายึดสี่แยกราชประสงค์ตั้งแต่กลางเดือนมีนา เรื่อยมาจนถึงเดือนเมษา ก็แล้วและยิ่งบานปลายลุกลามขยายกองกำลังไปถึงสี่แยกศาลาแดง ปิดพื้นที่บริเวณโดยรอบโดยสิ้นเชิง บริษัทฯ ห้างสรรพสินค้า ร้านค้า โรงแรม ทุกกิจการในย่านนั้นต้องปิดทำการอย่างไม่มีกำหนดทันที ทุกคนเดือดร้อนไปหมดไม่เว้นแม้แต่คนเจ็บป่วยนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลจุฬาฯ ที่อยู่ติดกับแยกศาลาแดง แพทย์-พยาบาลต้องอพยพผู้ป่วยกันจ้าละหวั่นเพราะกลุ่มโจรต้องการยึดพื้นที่เพื่อย้ายระเบิดเข้าไปเก็บไว้ แบบเดียวกับที่ตอนหลังรู้ว่าได้ทำที่วัดปทุมวนารามซึ่งติดกับเซ็นทรัลเวิลด์ นั่นเอง
จนกระทั่งถึงวันที่เราทนกันต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ ทั้งนายกอภิสิทธิ์และคนกรุงเทพฯ ต้องอดทนกับการรุกรานแบบโจรนี้มานานจนเราแทบไม่เหลืออะไรแล้ว รัฐฯพยายามหาวิธีทุกวิธีแบบที่คนรักบ้านเมืองต้องการทำจริงๆ แต่ก็โดนโยกโย้ ขัดแย้งไปทุกวิธี จนในวันหนึ่งซึ่งเราก็ได้ผ่านช่วงเวลาของความสูญเสียมาแล้วหลายครั้ง นับตั้งแต่กลางเดือนเมษาที่ทหารโดนระเบิดและm79 ยิงใส่ทั้งกลุ่มที่แยกคอกวัว จนมาถึงประชาชนชาวสีลมผู้ลุกขึ้นมาโห่ร้องขับไล่ให้โจรออกไปจากบ้านของเขา แต่ก็กลับโดนทำร้ายเข่นฆ่าจนต้องบาดเจ็บล้มตายกันไปไม่รู้กี่สิบถึงร้อยคน ดังนั้น สุดท้ายทหารจึงต้องใช้รถถังขับเข้าไปไถกวาดเวทีอันสกปรกโสมมของพวกมัน เมื่อเช้าวันที่ 19 พฤษภาคม 2553 และดั่งที่หัวหน้าโจรได้ประกาศไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่ทหารเข้ามากวาดล้างเวที เมื่อนั้นให้พวกไพร่ลุกฮือกันไปเอาน้ำมันจุดไฟเผาบ้าน เผาเมือง กันให้ทั่วทุกหัวระแหง ไม่เว้นแม้แต่ศาลากลางและสถานที่สำคัญๆในต่างจังหวัดด้วย
เราและคนรอบข้างก็โดนผลกระทบกันไปไม่ใช่น้อย เราต้องปิดบริษัทฯแล้วคอยเช็คความเคลื่อนไหวตลอดเวลา การทำงานที่หยุดชะงักนี้ก่อให้เกิดผลเสียหายแน่นอน แต่เดชะบุญยังมีงานจากต่างประเทศเข้ามาให้ได้ล่อเลี้ยงเป็นทุนต่อ แต่สิ่งที่เสียหายไปแล้วจริงๆนี่สิ มันมากมายเหลือเกิน จนบัดนี้เหตุการณ์ล่วงเลยมาจนเกือบเรียกว่าสงบแล้ว แต่เราก็ยังไม่อยากที่จะเห็นสถานที่ที่เคยทำให้เรามีความสุขที่เคยสวยงาม แต่วันนี้กลับโดนเผาทำลายไปเหลือแต่ซาก ดั่งเช่น เซ็นทรัลเวิลด์ ในรูปนี้!
จำไม่ได้แล้วเหมือนกัน ว่าต้องมีคนตายกี่ศพ บาดเจ็บกันไปกี่ราย เพราะช่วงนั้นเครียดเสียจนอาการปวดหัวกลับมารุนแรงอีกครั้ง เกิดเพราะนอนไม่หลับเป็นสาเหตุใหญ่บวกกับเหตุการณ์เรื่องราวอันสะเทือนใจเหล่านั้นด้วย มันคงไม่มากมายอะไรหรอกถ้าไม่ได้มาเกิดที่ "กรุงเทพฯบ้านเรา"
