ตอนลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันเสาร์ เดี๋ยวนี้เรามักรู้สึกว่ามันเป็นชีวิตที่เราเป็นจริงๆแล้ว...
เพราะมันไม่เหมือนวันอื่นๆ และเราก็ไม่อยากให้มีวันอื่นที่เราจะมีความรู้สึกอื่นใดอีกแล้ว เรามักจะสบายใจเวลาที่ทำความเข้าใจกับตัวเองว่า เราเป็นใคร ทำอะไรอยู่ กำลังจะเดินไปทางไหน หรือ ต้องทำเพื่อใคร
เพราะเราตระหนักแน่นอยู่ในอกนานแล้วว่า ชีวิตนี้ที่เราใช้อยู่จนปัจจุบัน ไม่ได้ใช้เพื่อตัวเราเองเลย ความหมายของชีวิตที่เราหาได้ ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเราเองสักครั้ง แต่เราก็จำต้องทนอยู่ต่อไปเพื่อคนอื่น คนรอบข้าง คนที่เราต้องให้ความดูแลพวกเขา แต่สำหรับเรา คงเป็นไปไม่ได้แล้วที่เราจะได้รับการดูแลเอาใจใส่จากใคร และถึงแม้จะมีใครอยากทำแบบนั้น เราคงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจอยู่ไม่น้อย ด้วยความที่มันเป็นเรื่องแปลกมากๆสำหรับเรานั่นเอง
แต่วันนี้ เรากำลังมองหาทางเดินใหม่ๆอยู่ ซึ่งไม่รู้ว่ามันอาจจะเป็นทางเดินท้ายๆสุดในชีวิตก็เป็นได้ เนื่องจากการใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ซึ่งมันต้องอาศัยความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว และอดทนต่อปัญหาอุปสรรครอบด้านด้วยตัวเอง ดังนั้นเราจึงค่อนข้างช้าในการตัดสินใจทำอะไรลงไปสักอย่าง บางคนอาจเข้าใจว่า คิดคนเดียว ทำคนเดียวสิ น่าจะเร็วและง่ายกว่า นั่นไม่จริงเสมอไป สำหรับคนที่ตระหนักแน่นอนว่าตัวเองมีเพียงตัวคนเดียวจริงๆ ถ้าคนๆนั้น ถ้าคนนั้นเป็นอย่างเรา เขาคงจะค่อยๆคิดและไม่บุ่มบ่ามตัดสินใจเปลี่ยนแปลงอะไรอย่างแน่ เพราะถ้าเขารู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็จะไม่มีใครเข้ามาช่วยเหลือ ยังไงก็จะต้องมีเพียงตัวเองคนเดียวเท่านั้น แล้วใครล่ะ อยากทำพลาด?
แต่ก็นั่นแหละ..ใช่ว่า ตัดสินใจช้า คิดมาก แล้วจะเดินทางถูกเสมอไป มันตัดสินกันยากเหลือเกินที่จะบอกว่า ทางที่เลือกไปถูกหรือผิด แต่สิ่งที่เราสามารถยึดไว้ได้ สิ่งที่เรามั่นใจว่า นี่คือสิ่งที่ทำให้เรายืนอยู่ได้ มันคือ แค่ความพร้อมยอมที่จะรับและเผชิญกับสิ่งอันจะเกิดจากทางที่ได้เลือก เพราะมั่นใจว่า ถ้าเกิดความลังเล และโทษสิ่งที่ตัวเองเลือกเองขึ้นมาวันใด วันนั้นคงเป็นวันที่เราจะหยุดอยู่กับที่ ไม่มีทางให้ก้าวเดิน หรืออาจจะไม่มีแรงให้ลมหายใจเข้าออกก็เป็นได้
และมันก็เป็นเช่นทุกครั้ง ที่ตัวหนังสือจะเข้ามาอยู่คู่กับความคิด ความรู้สึกของเรา มันมีเพียงทางเดียวที่เราจะสื่อความเข้าใจกับตัวของเราเองได้เป็นอย่างดี และเรามักจะหวังทุกครั้งว่า เราจะได้ความเข้าใจที่มาพร้อมกับทางออกให้เราเลือกเดินไปได้ต่อ
ไม่ว่า..ทางนั้นจะขรุขระ เลวร้าย หรือยากลำบากแค่ไหน แต่ถ้าเราเลือกแล้ว เรามั่นใจว่าความพร้อมยอมรับที่เรามี จะทำให้เราเดินต่อไปได้....
จะไปไหนเจ๊
ตอบลบบอกกันก่อนนะ....